Glosbe เพิ่มคำแปล ช่วยเราสร้างพจนานุกรมที่ดีที่สุด Glosbe เป็นโครงการโดยชุมชนที่ได้สร้างขึ้นมาโดยผู้คนเฉกเช่นคุณ กรุณาเพิ่มรายการใหม่ลงในพจนานุกรม 151 ตัวอย่าง ภาษา ไทย ภูมิภาค Region: Thailand (Central, Western, Eastern Thailand, Nakhon Ratchasima and Uttaradit Province) Cambodia (Koh Kong District) Official language in: Thailand ผู้ใช้งาน 20, 000, 000 ภาษา บาลี Native to: Indian subcontinent เข้าร่วมกับผู้ใช้กว่า 600, 000 คนและช่วยเราสร้างพจนานุกรมที่ดีที่สุดในโลก การเปลี่ยนแปลงล่าสุด เพิ่มรายละเอียดการแปลแล้ว: สพฺพ th สร้างด้วย ♥ในโปแลนด์
จุล. 7/456/228. ) 2. จงแปลเป็นบาลี 1. 55 21. ภิกษุ 552400 รูป 2. 62 22. หญิงสาว 224578 คน 3. 69 23. นกยูง 24475 ตัว 4. 76 24. อุบาสิกา 26849 คน 5. 79. 25. โจร 5852259 คน 6. 84 26. ครู 56626842 คน 7. 88 27. ดาว 547893 ดวง 8. 94 28. ศาลา 4578300 หลัง 9. 97 29. หม้อข้าว 4444444 หม้อ 10. 99 30. น้ำเต้า 564320 ลูก 11. 129 31. ดอกบัว 2552 ดอก 12. 125 32. เกวียน 45790 คัน 12. 528 33. ผ้า 47825 ผืน 13. 2445 34. ธรรม 84000 พระธรรมขันธ์ 14. 32640 35. น้ำตา 9999999 หยด 15. 485245 36. กระดูก 300 ท่อน 17. 2647889 37. ใบไม้ 52543865 ใบ 18. 54478930 38. เสนา 62452 คน 19. 30 โกฏิ 39. หนี้ 500000000 บาท 20. 555 โกฏิ 40. ทรัพย์ 75000000 บาท พระมหาบุญไทย ปุญญมโน 31/07/53 เอกสารอ้างอิง กรมการศาสนา. พระไตรปิฏกภาษาบาลี ฉบับสยามรัฐ, เล่มที่ 7. กรุงเทพ ฯ:กรมการศาสนา, 2525. พระพุทธโฆสาจารย์, สมนฺตปาสาทิกา, พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ:มหามกุฏราชวิทยาลัย, 2548. พระมหานิยม อุตฺตโม. หลักสูตรย่อบาลีไวยากรณ์. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ:โรงพิมพ์เลี่ยงเชียง, 2523. สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส. บาลีไวยากรณ์(สังขยา).
ดังนั้น แม้เมื่อไม่มี. อยู่ ก็ไม่นิยมใช้ฐานล่าง (เชิง) ไปด้วย ๖. คำที่มีเครื่องหมาย ํ (เรียกว่า นิคหิต) อยู่บนอักษรตัวใด ให้ออกเสียงอักษรตัวนั้นเป็นเสียงมี ง สะกด เช่น อํสุการี=อังสุการี, เสตุํ=เสตุง, อฏฺฐึ=อัฏฐิง. (ไม่ใช่อ่านว่าอัฏฐึ ตัวนี้คือ ิ และ ํ แต่เพื่อสะดวกและรวดเร็วในการเขียนและพิมพ์ เราจึงใช้ ึ แทน แต่ก็เป็นที่รู้จักกัน) วิธีการอ่าน เขียน และสะกด ในภาษาบาลี มีหลักการกว้าง ๆ ดังต่อไปนี้ ๑. พยัญชนะที่เขียนไว้โดด ๆ โดยไม่มีสระ ให้อ้านออกเสียง "สระ อะ" เสมอ เช่น ตป อ่านว่า ตะ-ปะ สติ อ่านว่า สะ-ติ นโม อ่านว่า นะ-โม ภควา อ่านว่า ภะ-คะ-วา อาจริย อ่านว่า อา-จะ-ริ-ยะ อรหโต อ่านว่า อะ-ระ-หะ-โต ๒. การสะกดในภาษาบาลี ท่านใช้ "พินทุ ( ฺ)" เขียนไว้ใต้ตัวพยัญชนะ มีหลักในการเขียนและอ่านดังนี้ ๒. ๑ พยัญชนะที่ใช้พินทุ หรือจุด ( ฺ)ไว้ใต้ จะใช้เป็นตัวสะกด เสมอ เช่น ภิกฺขุ อ่านว่า ภิก-ขุ อนิจฺจตา อ่านว่า อะ-นิด-จะ-ตา อภิญฺญา อ่านว่า อะ-ภิน-ยา เวสฺโส อ่านว่า เวด-โส ๒. ๒ ถ้าพยัญชนะตัวหน้า ไม่มีสระอยู่ด้วย ท่านใช้พินทุหรือจุด ( ฺ) ที่อยู่ใต้พยัญชนะตัวหลัง เป็นไม้หันอากาศ เสมอ เช่น ขนฺติ อ่านว่า ขัน-ติ ตสฺส อ่านว่า ตัด-สะ ปจฺจตฺตํ อ่านว่า ปัด-จัด-ตัง สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส อ่านว่า สำ-มา-สำ-พุด-ธัด-สะ ๒.
แสนเจ็ด ท. ยิ่งด้วยหมื่นหก ท. ยิ่งด้วย พันห้า ท. ยิ่งด้วยร้อยสี่กว่าแปดสิบสาม การนับสังขยากับนาม ถ้ามีนามแทรกเข้ามามีวิธีทำดังนี้ ตัวอย่างเช่น บรุษ 876372 คน แยกจำนวนออกจากกันพร้อมกับกลับว่า 72 + 300 + 6000 + 70000 + 800000 ทวิสตฺตติ + ปุริส + อุตฺตร + ติสตาธิกานิ + ฉสหสฺสาธิกานิ + สตฺตทสสหสฺสาธิกานิ+ อฏฺ+ปุริส+สตสหสฺสานิ สำเร็จรูปเป็น: ทวิสตฺตติปุริสุตฺตรติสตาธิกานิ ฉสหสฺสาธิกานิ สตฺตทสสหสฺสาธิกานิ อฏฺฐปุริสสตสหสฺสานิ การแจกสังขยา: สังขยานั้นก่อนจะนำไปใช้มีวิธีแจกดังนี้ เอก ศัพท์ (หนึ่ง) มีวิธีแจกดังต่อไปนี้ ปุงลิงค์ อิตถีลิงค์ เอก. เอก. ป. เอโก ป. เอกา ทุ. เอกํ ทุ. เอกํ ต. เอเกน ต. เอกาย จ. เอกสฺส จ. เอกาย ปญฺ. เอกสฺมา เอกมฺหา ปญฺ. เอกาย ฉ. เอกสฺส ฉ. เอกาย ส. เอกสฺมึ เอกมฺหิ ส. เอกาย เอก ศัพท์ ใน นปุสกลิงค์ แจกเหมือนใน ปุลิงค์ แปลกแต่ ป. เอกํ เท่านั้น. เอก ศัพท์นี้ ถ้าเป็น สังขยา แจกอย่างนี้, ถ้าเป็น สัพพนาม แจกได้ทั้ง 2 วจนะ ทฺวิ ศัพท์ ใน 3 ลิงค์ อุภ ศัพท์ (สอง) ใน 3 ลิงค์ มีวิธีแจกดังต่อไปนี้ พหุ. พหุ. ป. เทฺว ป. อุโภ ทุ. เทฺว ทุ. อุโภ ต. ทฺวีหิ ต. อุโภหิ จ. ทฺวินฺนํ จ. อุภินฺนํ ปญฺ.
ข้าแต่พระโคดม ผู้เจริญ อ. ข้าพระองค์ ย่อมเป็นอยู่ ด้วยการเล่นสะกา. (4/อนตฺถปุจฺฉกพฺราหฺมณ) อิงฺฆ ปสฺส มหาปญฺญ มหาโมคฺคลฺลาน มหิทฺธิก. (ธบ8/อุคฺคเสนเสฏฺฐิปุตฺต) ข้าแต่พระมหาโมคคัลลานะ ผู้มีปัญญามาก ผู้มีฤทธิ์มาก เชิญเถิด อ. ท่าน จงดู. ภนฺเต ปิณฺโฑลภารทฺวาช. แน่ะท่านปิณโฑลภารัทวาชะ ผู้เจริญ. 2. นิบาตต้นข้อความ บอกเนื้อความต่างๆ มีดังนี้ กิร ขลุ สุทํ, หนฺท ตคฺฆ อิงฺฆ, อาม อามนฺตา, สเจ เจ อถ ยทิ ยนฺนูน อปฺเปวนาม, หิ จ ปน, อถวา อถโข 3. กาลสัตตมี คือศัพท์ที่ประกอบด้วยสัตตมีวิภัตติ หรือ แปลออกสำเนียงสัตตมีวิภัตติได้ และบอกกาลเวลา โดยเฉพาะที่วางไว้ต้นๆ ประโยค กาลสัตตมีนาม เช่น สัตตมีวิภัตติ: สํวจฺฉเร, มาเส, ทิวเส, ขเณ, กาเล, เอกสฺมึ สมเย ทุติยาวิภัตติ แปลเป็นสัตตมีวิภัตติ: เอกทิวสํ, อเถกทิวสํ, ตํทิวสํ, เอกํ สมยํ ตติยาวิภัตติ แปลเป็นสัตตมีวิภัตติ: เอเกน สมเยน กาลสัตตมีนิบาต เช่น อถ ปาโต ทิวา สายํ กาลสัตตมีสัพพนาม เช่น ยทา ตทา เอตรหิ อิทานิ อชฺช กุทาจนํ 4. บทประธาน คือศัพท์ที่ประกอบด้วยปฐมาวิภัตติ หรือแปลออกสำเนียงปฐมาวิภัตติได้ นามนาม เช่น ปุริโส ครุ นารี อกฺขิ นามกิตก์ เช่น ธมฺมจารี ทายโก กตฺตา กรณํ คมนํ สํวโร กิริยากิตก์ที่ใช้เป็นนามนาม เช่น พุทฺโธ ชีวิตํ คนฺตพฺพํ ตัทธิตนามนาม เช่น สามเณโร สหายตา อรหตฺตํ ปุริสสัพพนาม เช่น โส สา ตํ, เต ตา ตานิ, ตฺวํ ตุมฺเห, อหํ มยํ สังขยานามนาม ตั้งแต่ เอกูนสตํ (99) ขึ้นไป บทสมาสนามนาม เช่น สํสารวฏฺฏํ นตฺถิปูโว อโหสิกมฺมํ คตฏฺฐานํ บทพิเศษ นิบาตที่ลงในอรรถปฐมาวิภัตติ เช่น เอวํ อ.