จะมีเป้าหมายที่มั่นคงได้ ก็ต้องรู้ว่าจุดเริ่มต้นมาจากไหน ดังนั้นคิดทบทวนไปถึงจุดเริ่มต้นเลยว่า เธอต้องการอะไร เหตุผลที่เธออยากมีเป้าหมายในชีวิตคืออะไร? อาจจะเป็นอะไรก็ได้ เช่น ครอบครัว แฟน สัตว์เลี้ยง เพื่อนเก่า หนังสือเล่มโปรด สถานที่ในความทรงจำ หรือแม้แต่พระเจ้า ที่จุดประกายให้เธออยากมีคุณค่า อยากใช้ชีวิตให้ดีกว่านี้ค่ะ เมื่อเธอคิดได้แล้วว่าคนจุดประกายเธอคือใคร ( หรืออะไร) อย่างน้อยเธอก็จะไม่เคว้งอยู่คนเดียวตามลำพังแล้ว แม้สิ่งนั้นอาจไม่ใช่คนที่เธอไปปรึกษาได้ แต่เธอก็สามารถย้อนกลับไปเก็บกำลังใจได้ แม้จะแค่ในความทรงจำก็ตามค่ะ ^^ * 2. นึกย้อนกลับไปว่า ถ้าเราเป็นเด็ก เราจะภูมิใจกับตัวเองตอนนี้มั้ย? * ลองนึกย้อนกลับไปยาวๆ เลย สักตอนเธออายุ 5-6 ขวบ ถ้ามีกระจกบานใหญ่สะท้อนเธอได้ตอนนี้ เธอคิดว่าเด็กคนนั้นจะภูมิใจกับเธอตอนนี้มั้ย? เธออาจจะเคยเห็นคำถามนี้ตามหนังสือปรัชญา ให้กำลังใจมาบ่อยแล้ว แต่ขอให้ลองทำดูก่อน! คนเราเปลี่ยนไปตามอายุเนอะ บางทีเธอในตอนนี้ อาจไม่ใช่ภาพฝันของเธอในวัยเยาว์เลยก็เป็นได้ แต่สิ่งสำคัญคือ เธอโอเคกับตอนนี้มั้ย? ถ้าไม่ ก็ลองให้เด็กคนนั้นเตือนสติดูสิคะ นึกถึงตอนที่เธอยังเด็ก ไร้เดียงสา หัวใจบริสุทธิ์ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมใดๆ คิดอะไรก็พูดออกมาอย่างนั้น ยังมีจินตนาการไร้ขีดจำกัด มีความมั่นใจในความคิดของตัวเอง ไม่หวั่นไหวไปกับคำพูดคนอื่น นั่นแหละ ขุดเด็กคนนั้นขึ้นมาอีกรอบสิ!
ผมได้มีโอกาสฟังเพลง "จากนี้ไปจนนิรันดร์" เป็นครั้งแรกจาก โดยวง Room 3.