แต่เข้าใจผิด ยิงตอไม้แล้วไปถูก ข. ( รับผิด ต่อ ก. ม. 288+59+81 รับผิดต่อ ข. 288 + 59 + 60 ไม่ใช่ 61) ( อก /130) - จะยิงสัตว์ของ ก. ยิงไปที่พุ่มไม้กลายเป็น ข. แล้ว ข. ตาย ( รับผิดต่อ ก. ปรับ ม 358+81 ส่วนรับผิดต่อ ข.
ขับไปชนรถยนต์ของโจทก์ที่ 2 ไว้กับจำเลย โจทก์ทั้งสองจึงร่วมกันฟ้องจำเลยให้รับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่โจทก์ทั้งสองตามกรมธรรม์ประกันภัยเนื่องจากรถยนต์คันที่โจทก์ที่ 1 เอาประกันภัยไว้และรถยนต์ของโจทก์ที่ 2 เสียหาย โจทก์ทั้งสองจึงมีผลประโยชน์ร่วมกันในมูลความแห่งคดี กระบวนพิจารณาซึ่งทำโดยโจทก์ที่ 1 ถือว่าได้ทำโดยโจทก์ที่ 2 ด้วย ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 59(1)
คำพิพากษาฎีกาที่น่าสนใจเรื่อง คู่ความร่วม มาตรา 59 คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 7685/2552 ป. วิ. พ. มาตรา 59(1), 249 วรรคหนึ่ง การที่คู่ความร่วมคนหนึ่งขอขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์ของคู่ความร่วมคนนั้น ไม่มีผลไปถึงคู่ความร่วมคนอื่นที่มิได้ขอขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ด้วย กรณีมิใช่เรื่องที่จะนำมาตรา 59 (1) แห่ง ป.
พ. มาตรา 59 (1) ดังนี้ ฟ้องโจทก์จึงขาดอายุความตาม ป. พ. มาตรา 1754 คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3252/2548 ป.